Aftur í dellu.

Hálf lasinn eftir ferðalög og álag, stórskrítið hvernig þetta er með mig. Nú, ég gekk fram á Vee, fyrrverandi, í öngstræti hér rétt eftir að ég kom til baka og einu orðaskiptin voru að hún sagði hæ og ég sagði trallallalalla og hélt áfram göngu minni en hún horfði á eftir mér er ég leit við sennilega steinhissa á kallinum.  Skrítið að hún væri þarna enda ekki vön að stunda þetta hverfi er ég held mikið til í ef ég fer út að hitta einn og annan bróðir...