Ég žekki konu er ullar bara į žį er henni ekki lķkar.

  • egg1Ég geri minna en lķtiš eša meira en lķtiš annaš en hlusta į raus og lesa žras blog um stjórnmįl į Ķslandi, mįliš er žiš gapiš hver upp ķ annan kjaft meš sömu lummurnar sem og įšur, "haldiš žiš bara kjafti" og skrifiš eitthvaš aš viti um framtķš lands og žjóšar. Enda eruš žiš lķk(ir) kotungum fornvķkinga er rifu kjaft yfir žvķ sem lišiš er, og allt var betra ķ vistinni hjį séra Jóni. Žaš er ótękt meš öllu aš ekki sé nokkur brś ķ ykkur landanum. Ekkert aš gert ķ nokkru žvķ er kemur žjóš til gagns, hver kotbóndinn eftir öšrum hęšist ķ hrįka sķnu į nįbśann (nįgranna) ogwijd_open eys śr flór reiši sinnar yfir nęsta mann, en enginn tekur til hendi og gerir eitthvaš fyrir žjóš og ęttjörš.  Nei, betra er aš henda skķt ķ nįungann og kenna honum um. Hęttiš žessu déskotans žrasi KONUR OG MENN žetta er landiš okkar og ekkert annaš ! Ęttmenni okkar hafa lifaš tķmana tvenna sem og žrenna, en alltaf skuliš žiš žrķfast į aš rķfastegg2 um hvort nįgranninn eigi einum kśstinum fleir eša minna en žś, jį ŽŚ gasparinn, er lķtur aldrei ķ eigin barm eša brušl. Hvaš į žaš aš žżša aš vera reka viš ķ sķfellu upp ķ vindinn og sitja ķ damminu sjįlf(ur). Eru žiš oršin svo gręn aš gleyma öllum stirkjum frį sovét er hį raušir gręningjar fengu ķ miljónavķs ķ gegnum bókaśtgįfu nokkra, nei žaš mynnst engin į žį aura eša žann ferša pakka er śtvaldir fengu til Rśsslands ferša til žess eins aš lęra heilažvott į žjóš vorri. Ekkert breytt nś vešur žetta fólk uppi meš sama skętinginn og žaš į Blog sķšum Moggans, mér er brugšiš aš nokkrir stuttbuxna karla og kerlingar komist upp meš žennan įrįšur bara af žvķ aš žetta liš ussrhefur skipt um lit til aš fela ętlun sķna ķ nišurrifinu. Ég segi enn eina feršina aš žjóšin į aš sameinast og hętta žessum skęting ķ nįungan, žiš eruš hvort sem er ekkert annaš enn sveitalubbar og pakk ef įfram gengur žetta kjaftęši. žaš žarf aš gefa śt leyfi sem og starfsfriš til aš nį ķ vitiboriš fólk til aš endurreisa žjóš okkar. Žvķ mišur lķst mér ekki į aš žessir aumingja kotkarlar og kerlingar komist til valda, fólk er vill bara snśa heim ķ torfkofann sinn og hlusta į gufuna ef hśn veršur žį til stašar !
 žaš er bara hęgt aš virkjana krafta okkar fyrir hana og okkur ef viš snśum keflum sem hnoši ķ brauš saman "hverabrauš". 
"Viš veršum aš eiga landiš okkar sjįlf!". 
Sundruš föllum viš sameinuš stöndum viš.
Vesalings kotungar og nįttśrulegir gjammarar, sem og trśir Ķslendingar,
 gefi gęfan ykkur sómasamlega pįska.
Einar Björn Bragason.

« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Athugasemdir

1 Smįmynd: Jóhannes Gušnason

HA HA HA,nokkuš gott hjį žér,gaman aš pęla ķ žessu Einar,en er ekki komiš pįska-skap ķ žig nśna??? Ef ekki,žį veršur žś aš vera jįkvęšur,žį kemur góšaskapiš.  GLEŠILEGA PĮSKA.

Jóhannes Gušnason, 12.4.2009 kl. 08:36

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband