Léttara

Jónas og frú gátu ekki eignast barn svo þau ákváðu að fá sæðisgjafa til að koma að starta fjölskyldu. Daginn sem "sæðisgjafinn" átti að koma í heimsókn, kyssti Jónas konuna sína bless og sagði; "jæja, elskan, ég er þá farinn í vinnuna, maðurinn kemur fljótlega."

Hálftíma síðar, fyrir algjöra tilviljun, er barnaljósmyndari staddur í hverfinu hennar og hringir dyrabjöllunni í þeirri von að fá verkefni. "Góðan daginn frú, sagði hann, ég er komin til að.......". "Ó, þú þarft ekkert að útskýra, sagði Jóna feimnislega, ég átti von á þér". " Í alvöru ?, sagði ljósmyndarinn. "Nú, það er ánægjulegt, vissir þú að börn eru mín sérgrein?? " " Já, það er nú akkúrat það sem við hjónin vorum að vonast eftir. Gjörðu svo vel og komdu inn á fáðu þér sæti." Eftir smástund sagði hún, vandræðalega, "hvar byrjum við?" "Láttu mig bara sjá um allt. Ég byrja yfirleitt í baðkarinu, svo á sófanum og svo loks nokkrar á rúminu. Stundum er meira að segja stofugólfið heppilegast, það er hægt að teygja svo vel úr sér."

"Baðkarið, stofugólfið, hugsaði Jóna, Engin undra að þetta gekk ekkert hjá okkur hjónum." "Já, frú mín góð, ég get ekki lofað fullkomnum árangri í hvert skipti, en ef við notum mismunandi stellingar og ég skýt frá mismunandi sjónarhornum, þá þori ég að lofa að þú verður ánægð með útkomuna." "Vá, það er aldeilis mikið", sagði Jóna með andköfum. "Frú mín góð, í mínu starfi verður maður að gefa sér góðan tíma í hlutina. Ég mundi gjarnan vilja skjótast í þetta en ég er viss um að þú yrðir ekki ánægð með útkomuna." "Ætli maður kannist ekki við svoleiðis", tautað Jóna lágt. Ljósmyndarinn dró upp nokkur sýnishorn af barnamyndum og benti Jónu á árangurinn.

"Mér tókst til dæmis alveg sérstaklega vel til með þessa tvíbura sagði ljósmyndarinn, eins og mamma þeirra var þó erfið". - "Var hún erfið?", spurði Jóna. "´Ég er nú hræddur um það. Ég varð að fara með hana í lystigarðinn til að ná að ljúka verkinu vel. Fólk safnaðist að og fylgdist með." "Fylgdist með?", sagði Jóna og gapti af undrun" - "...og þetta tók í allt 3 tíma. Móðirin hrópandi og kallandi allan tímann - ég gat varla einbeitt mér, svo þegar það byrjaði að dimma varð ég að gefa í, en það var ekki fyrr en kanínurnar voru farnar að narta í græjurnar að þá varð ég að hætta og ganga frá."

Jóna hallaði sér fram og sagði;"voru þeir í alvöru farnir að narta í .... græjurnar?" "Þetta er alveg dagsatt frú mín góð."

"Jæja ef þú ert tilbúin þá ætla ég að gera þrífótinn kláran". "ÞRÍFÓTINN???"

"Ó já, frú Jóna. ÉG verð að nota þrífót "to put my Canon on, It's much too big to be held in the hand very long."

ÞAÐ STEINLEIÐ YFIR FRÚ JÓNU